۱۳۸۴ شهریور ۱۲, شنبه

تظاهرات نیویورک – از حرف تا عمل


یک هفته دیگر پاسدار احمدی نژاد و چند تن از بدنام ترین وزرای کابینه ی او برای نشست در مجمع عمومی سازمان ملل به  نیویورک خواهند رفت.  پذیرفتن احمدی نژاد در سازمان ملل به معنی دهن کجی آشکار بویژه به تمام ایرانیانی است که مخالف این رژیم تروریستی و ضد بشری هستند. به این دلیل باید منتظر اعتراضی سازمان یافته  و یکپارچه از طرف تمام ایرانیان آزادیخواه و ضد رژیم جمهوری اسلامی علیه مسافرت این نماینده ی جانی ارتجاع به آمریکا باشیم. نتیجه این اعتراض هر چه باشد وحدت ایرانیان را در نه گفتن به این رژیم در جامعه ی بین المللی نشان داده و تاثیر خود را بر ضد سیاست مماشات با رژیم ایران خواهد گذاشت. خوشبختانه  از چند هفته ی پیش شاهد تحرکات  بسیاری در این زمینه در میان ایرانیان مقیم آمریکا هستیم . به طور مشخص کمیته ای که بنام  ً کمیته ی نیویورک علیه احمدی نژاد  ً   تشکیل شده،  تمام ایرانیان خارج کشور را به تظاهراتی وسیع در روز آمدن احمدی نژاد جلوی سازمان ملل فرا میخواند.

شیرین نریمان، یکی از اعضای این کمیته در مصاحبه ای با رادیو آمریکا اعلام کرد که   ً  اين كميته توسط جوامع ايرانيان و امريكاييهايي كه خواهان تغيير رژيم در ايران  و مخالف با ورود محمود احمدي نژاد به عنوان ريئس جمهور ايران در امريكا هستند تشكيل شده است    ً.

انتصاب احمدی نژاد دریک نمایش مسخره انتخاباتی به مقام رئیس جمهوری ایران حاکی از یک استراتژی از پیش طراحی شده توسط رژیم آخوندی برای تحقق اهداف و یکی از آرزوی های  دیرینه ی خود که همانا سلط بر خاورمیانه و جهان اسلام است. میباشد. اوج گرفتن دخالتهای رژیم ایران در عراق، آدم ربایی، از سرگیری فعالیتهای غنی سازی، همه و همه تاییدی بر این خط مشی است. رژیم،  سرکوب را در داخل ایران نیز افزایش داده است . تنها از زمان به کار آمدن پاسدار احمدی نژاد  54 نفر در ایران اعدام شده یا به اعدام محکوم شده اند. در راستای این خط مشی رژیم ولایت فقیه برآن است که رئیس جمهورش را در جامعه ی بین المللی به رسمیت بشناساند و این سفر آغازی بر این تلاش است. این اقدام،  تجاوزی آشکار به حریم ایرانیان خارج کشورنیز محسوب  می شود. در هفته ی گذشته همچنین رژیم تلاش کرد در یک اقدام مذبوحانه سایت ایران لیبرتی را - به عنوان یک تست از قدرت اجرایی اش در این زمینه- توسط عناصر اطلاعاتی خارج کشور خود و از طریق رشوه دادن به یک موسسه اینترنتی به تعطیلی بکشاند. خوشبختانه این اقدام با تلاشهای هوشیارانه مسئولان ایران لیبرتی خنثی شد. ولی نباید براحتی از این حادثه گذشت و این مسئله را در کادر دشمنی چند تن از خودفروختگان اطلاعاتی با آقای قدرخواه ارزیابی کرد. رژیم ولایت فقیه با تحمیل رئیس جمهوری یک پاسدار بر ملت ایران، دست اندازی خود را به تمام حریم های آزادیخواهی افزایش داده و در صدد است ک با فضای اختناق و سرکوب بیشتر، هر گونه فریاد آزادیخواهی را در گلو خفه کند. کما اینکه اخیرا به تهدید افراد و خانواده های ضد رژیم در خارج کشور برای گستردن فضای ترس و وحشت نیز پرداخته است.  زهی خیال باطل! باید به این رژیم فاشیستی و عقب مانده،  قاطعانه گفت : دست ارتجاع  از حریم مبارزان و پناهندگان خارج کشور کوتاه!  

با درک عمیق از این عملکردها است که  بزرگترین  اپوزیسیون متشکل  که در حال حاضر توسط شورای ملی مقاومت نمایندگی میشود، تلاشهای خود را روی افشای تحرکات رژیم و برانگیختن حساسیت بین المللی روی ماهیت تروریستی آن  متمرکز کرده است. در راستای همین تلاشها است که  ایسنا خبرگزاری رژیم اعلام کرد که آمریکا به حداد عادل و هیئت مجلس برای شرکت در کنفرانس جهانی روسای مجالس ویزا نداده است. ولی این کافی نیست. اجازه دادن به احمدی نژاد برای سخن گفتن در سازمان ملل توهینی به مردم ایران محسوب می شود و عمل یکپارچه و متحد تمام ایرانیان مخالف این رژیم را در اعتراض به این سفر طلب میکند. پاسدار احمدی نژاد نماینده ما نیست و حق ندارد در مجمع عمومی سازمان ملل از طرف مردم ایران صحبت کند. بیایید همه با هم در این اعتراض سهیم باشیم. زمینه های عمل مشترک بویژه برای ایرانیان خارج کشور بر علیه این رژیم  در- خواست مشترکمان که همانا سرنگونی این رژیم جنایتکار است- متاسفانه بسیار نیستند. از این فرصت بهره گرفته و این تظاهرات را تبدیل به یک اتحاد و همبستگی ملی کنیم.  یک هفته  بیشتر در پیش رو نداریم برای اینکه از هر امکان بهره بگیریم تا کارزاری بین المللی را علیه رژیم جمهوری اسلامی ایران سازمان دهیم. فرصت برای نوشتن مقاله روی سوژه های مختلف  و بسیاری از کارهای دیگر بویژه در خارج کشور، همیشه وجود دارند. فرصت ها را از دست ندهیم. می شود در مقاطع مختلف، زمانی که این فرصت ها وجود ندارد صفحه های بیشماری را در رابطه با سوژه ی  اتحاد،  سیاه کرد و از همبستگی ملی سخن گفت . ولی تنها آنجا که در برابر پراتیک قرار میگیریم میتوانیم نشان دهیم که چقدر به این ایده وفاداریم و چقدر به پای کار عملی مشخص می آئیم. حرف زدن آسان است. کمی هم عمل کنیم.  

در همین رابطه لازم است اشاره کنم که در حالیکه اکثر رسانه های بین المللی  و بویژه آمریکایی از این تظاهرات هر روز گزارش و خبر تهیه می کنند. جای تاسف است که در سایتهای ایرانی مخالف رژیم این تحرک کمتر یا اصلا دیده نمی شود.  تعداد زیادی سایت که من به آنها طی روزهای اخیر سر زده ام به موضوع تظاهرات یا اصلا اشاره ای ندارند و یا در صفحه ای حاشیه ای و یا به صورت  خبری کوتاه  آنرا منعکس کرده اند. جالب است که با دوستی در رابطه با ضرورت پرداختن به این موضوع گفتگویی داشتم و او بدون اینکه به محتوای حرف من بپردازد میگفت که من اولین نفری بودم که این موضوع را زمانی که هنوز خبری در سایتهای دیگر نبود مطرح کردم! به این دوست جواب دادم که فاصله حرف تا عمل زیاد است.  میتوان گفت که باید تظاهراتی وجود داشته باشد! ولی وقتی کمیته ای برای تحقق این تظاهرات شکل میگیرد،  اتفاقا کسانی که این باور را داشته اند باید از اولین کسانی باشند که تمامی امکانات خود را در اختیار عملی شدن آن قرار میدهند. رژیم ارتجاعی و تروریستی حاکم بر ایران را که با تکیه بر جهل و جنایت و تفرقه اندازی بین نیروهای مخالفش و همه ی ترفندهای موجود و غیرمتصور توانسته بیش از بیست و شش سال بر گرده این ملت بنشیند و حکومت کند را شوخی نگیریم. با بازی تمرین دمکراسی هنوز سالها فاصله داریم. بیاییم قبل از آن به سرنگونی یکی از جلادترین و دهشتناکترین رژیم های قرن حاضر کمر همت ببندیم. فرصتی است که مثل زمان تحریم انتخابات صفحه اول سایت ها را به اخبار این سفر و تظاهرات آتی بر علیه  آن اختصاص داده و همه را از این تظاهرات مطلع کنیم. قلم مان را برای گفتن نه به احمدی نژاد در سفرش به آمریکا بکار بگیریم. تعداد مقاله و مطلب و اعلام حمایت در این رابطه و انعکاس آنها در سایت های خارج کشور متاسفانه بسیار کم است و حاکی از عدم هوشیاری ما- در زمانی که رژیم همه ی امکاناتش را برای نابودیمان بسیج کرده- میباشد. و این  در حالی است که بیش از 40 سازمان ایرانی و آمریکایی در سراسر آمریکا  و تعداد زیادی از شخصیت های بین المللی حمایت خود را از این تظاهرات اعلام کرده اند و این روند همچنان رو به افزایش است.

باید به جنگ این رژیم با تمام امکاناتمان برخیزیم و این سفر یک صحنه ی جنگ بین رژیم و مخالفانش می باشد. آیا توان آنرا داریم که به مقابله با او برخیزیم یا باز هم به بازی های همیشگی دلخواه رژِیم از قبیل  ً تقصیر کی بود؟ ً یا ًریشه یابی شکست ً  و غیره خواهیم پرداخت تا وقتی که دیگر خیلی دیر بشود.

پاسدار احمدی نژاد  که نقش او در ترور شخصیت ها و مخالفین ایرانی  در خارج و داخل کشور شهره ی عام و خاص است  و توسط وزارت خارجه ی آمریکا نیز مشخصا به نقش  تروریستی او اشاره شده، حق ندارد به خارج کشور بیاید. او باید تحت پیگرد پلیس بین المللی به خاطر جنایاتش قرار گرفته و توقیف شود. وقت آن فرا رسیده که با هر عقیده و آرمان اگر خواستار سرنگونی این رژیم نه در حرف بلکه در عمل هستیم، در کنار کسانی که بیش از 25 سال است  با تمام هستی و توانشان ضد این رژیم می جنگند، قرار بگیریم و به جای هدف قرار دادن این مقاومت، قلب رژیم ضد انسانی ایران را نشانه رویم. تا در فردایی آزاد بتوانیم بطور واقعی  به تمرین دمکراسی در داخل ایران بپردازیم.  امروز میتوانیم با یک صدای واحد بر علیه تروریسم، کشتار و قتل و فقر و بی عدالتی که از پدیده های شوم حکومت رژیم آخوندها است فریاد بزنیم. و به جامعه ی بین المللی نشان دهیم که این رژیم باید برود. نه یک کلمه بیشتر،  نه یک کلمه کمتر!  

عاطفه اقبال - 3 سپتامبر 2005


زمان و محل تظاهرات :  11 صبح – 14 سپتامبر 2005 - داگ هَمِر شولد پلازا واقع در تقاطع خيابان ۴۷ و خيابان1، روبروي سازمان ملل

جهت دريافت اطلاعات بيشتر ميتوانيد به وب سايت اين كميته مراجعه كنيد يا با شماره تلفن زير در آمريكا تماس بگيريد:

۶۴۶-۳۹۰-۲۹۱۰
info@no2ahmadinejad.com

سایت کمیته نیویورک علیه  احمدی نژاد :


سایت نه به احمدی نژاد :


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر