۱۳۹۶ اردیبهشت ۶, چهارشنبه

آتنا، دختری که با جانش فریاد می زند!


وضعیت زندانیان سیاسی در هیاهوی انتخابات ایران گم شده است.در انتخابی بین جلاد و جلادتر! وضعیت زندانیان بهتر از این که امروز هست، نخواهد شد. آتنا دائمی همچنان در حال اعتصاب غذا است. مادرش روز دوشنبه به خبرگزاری ها گفت: " آتنا حدود ده کیلوگرم وزن کم کرده و دچار سرگیجه و درد کلیه می باشد". آتنا به دلیل محکومیت بی دلیل خواهرانش اعتصاب غذا کرده است. او بدرستی روی این مسئله تاکید میکند که جمهوری اسلامی خانواده ها را به گروگان گرفته است. گلرخ ایرایی زندانی سیاسی بعنوان " شاهد روزهای درد" میگوید، آتنایی که با اعتصاب غذا موافق نبود امروز تنها راه چاره را در آن یافته است. او در مورد وضعیت آتنا می نویسد : " او ذره ذره آب می شود مقابل چشمانمان! وضعیت سلامت آتنا وخیم است، همانقدر که خواسته اش برحق است"!


آری! آتنا با جانش اعتراض میکند وقتی که راه دیگری نمیابد! او فریاد میزند : "  اگر می‌خواهید دهان مرا ببندید، تمام قد در برابر خودم بایستید. دست به گشودن پرونده برای خواهرانم نبرید و بند بر آزادی‌شان نزنید." او حتی به زندانی بودن ناحق خود معترض نیست ولی در برابر به  گروگان گرفتن خانواده اش ایستاده است. کاری کثیف که سردمداران جمهوری اسلامی وقتی در مقابل یک زندانی شجاع کم می آورند و نمی توانند با او مقابله کنند، به آن دست می زنند. آتنا آب می شود. رژیم جمهوری اسلامی اما با معرفی کردن کاندیدهای یکی بدتر از دیگری،  فضا را چنان خراب کرده است که اعتراضات بحق زندانیانی چون آتنا دیگر به چشم نمی آید. برای خامنه ای و روحانی و رئیسی و مقیسه و دیگرانی چون آنها، جان زندانیان سیاسی ارزشی ندارد. آنها میخواهند این گونه زندانیان را حذف کنند! به شکل های مختلف به قتل برسانند و یا مجبورشان کنند از ایران خارج شوند. جان زندانیانی چون آتنا دائمی، نرگس محمدی، آرش صادقی، گلرخ ایرایی، سعید ماسوری، ارژنگ داوودی و …... برای آنها ارزشی ندارد. آنها مزاحم سرکوب بی امان در ایران هستند. آنها در برابر ظلم ایستاده اند. آنها به بی عدالتی تن نمی دهند. نگذاریم طنین صدایشان خاموش شود.

عاطفه اقبال -6 اردیبهشت 96 - 26 آوریل 2017

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر